Aflevering 3: Hardcore Never Dies
In deze aflevering gaat Marjolein in gesprek met Stan die vertelt hoe hij de bioscoopfilm Hardcore Never Dies met ondertiteling voor doven en slechthorenden via Subcatch heeft ervaren.
Subcatch is een app met speciale ondertiteling voor Nederlandstalige bioscoopfilms en documentaires, waardoor ook dove en slechthorende mensen deze kunnen volgen. Het bijzondere van de technologie van de app is dat de gebruiker de film of documentaire bij elke vertoning in elke bioscoop of filmtheater kan gebruiken via een smartphone of tablet. Zowel de app als de ondertiteling is gratis beschikbaar voor de gebruiker. Klik hier om de beschrijving te lezen van Hardcore Never Dies.
Kort nieuws
Wie is de Mol? Seizoen 24 is iedere zaterdag vanaf 20:30 uur te zien bij AVROTROS op NPO1.
Musis & Stadstheater, prikkelarme concerten. Klik hier voor het overzicht.
The Amsterdam Dungeon met gebarentolken op 28 januari 2024. Klik hier voor meer informatie.
VOICE-OVER: Hooggeëerd publiek.
Graag een daverend applaus
voor de meest hardcore show
over inclusief uitgaan.
TROMGEROFFEL
MARJOLEIN EN VOICE-OVER:
Leef Je Uit.
MARJOLEIN: De podcast die jouw wereld
opent voor eindeloos plezier.
VOICE-OVER: Met Marjolein van den Broek.
APPLAUS
In deze podcast verkent Marjolein
samen met jou
toegankelijke films, series,
theatervoorstellingen,
musicals, musea en dagjes uit.
Die door middel van
audiodescriptie, tolken
of ondertiteling jouw leven verrijken.
Ongeacht wat je kunt horen of zien.
Attentie, stilte voor de opname.
Actie.
FUNKY ACHTERGRONDMUZIEK
MARJOLEIN: Welkom bij Leef Je Uit.
Allereerst nog de beste wensen.
We gaan het vandaag hebben
over de film Hardcore Never Dies.
De film speelt zich af
in de jaren negentig
en gaat over een jongen die pianist wil
worden en in de gabberwereld terecht komt.
Deze film is zowel met Earcatch
als Subcatch te bekijken.
Ik heb de film met Earcatch bekeken en
Stan heeft de film met Subcatch bekeken.
Welkom Stan, fijn dat je er bent.
STAN: Dank je. Leuk om hier te zijn.
MARJOLEIN: Wil je jezelf voorstellen?
STAN: Is goed.
Ik ben Stan van Kesteren, ik ben 33 jaar.
Ik werk in het dagelijks leven
als communicatieadviseur bij Ieder(in),
het netwerk voor mensen met een beperking.
Ik ben zelf slechthorend.
Ehm... Dat ben ik
eigenlijk al m'n hele leven.
Nou ja, dat is in een notendop wie ik ben.
MARJOLEIN: Ik heb gelezen
dat jij een nieuwsbrief hebt.
Kun je daar wat over vertellen?
STAN: Ja, klopt. Ik heb een nieuwsbrief
over slechthorendheid op de werkvloer.
Succesvol Slechthorend
heet die nieuwsbrief.
Eh... En daarin publiceer ik iedere week,
iedere maandagochtend,
een nieuwsbrief over
hoe het is om met slechthorendheid
op de werkvloer te werken.
Dan geef ik tips, tricks en inspiratie
voor mensen die zelf slechthorend zijn.
Hoe je daar het beste mee om kan gaan.
MARJOLEIN: Wat mooi. Wat goed zeg.
En even, kun jij mij ook uitleggen,
want jij hebt een film gekeken,
daar komen we straks nog op, met Subcatch.
Maar kun jij uitleggen wat Subcatch is?
STAN: Ja, Subcatch is eigenlijk een app
die zorgt voor de ondertiteling.
Dus met name
als je Nederlandse films kijkt,
die in de bioscoop niet ondertiteld zijn,
dan kun je makkelijk
de app Subcatch aanzetten.
En die pikt automatisch op waar in de film
je bent en die begint dan te ondertitelen.
Je kijkt eigenlijk eerst naar het scherm,
daar zie je het beeld
en je hoort
het geluid van de film.
En dan kan je op je app kijken
wat er precies gezegd wordt.
MARJOLEIN: Wat goed.
En wat betekent Subcatch voor jou?
STAN: Ja, voor mij is dat een manier
waarop eigenlijk alle films
in de bioscoop toegankelijk zijn.
Ik kan heel makkelijk naar een Engelse
film. Daar zit ondertiteling bij.
Dat vind ik prettig,
op die manier kijken.
Naar Nederlandse films
ging ik bijna nooit.
En door Subcatch zijn er veel meer
van dat soort films toegankelijk.
En kan ik op elk moment wanneer ik wil
naar een film met ondertiteling.
MARJOLEIN: Nou mooi dat je dan inderdaad
ook naar Nederlandstalige films kan.
En, nou ben ik zelf blind,
dus ik kan het niet...
Ik ben altijd benieuwd,
ik wil altijd dingen uitproberen.
Maar dit heb ik natuurlijk niet kunnen
uitproberen. Dus wat ik me afvraag:
Is het ook zo dat bepaalde geluiden
in de ondertiteling worden omschreven?
STAN: Ja, ja.
Ehm... Bijvoorbeeld ook de songteksten
van de muziek worden ook in de film gezet.
Maar ook inderdaad
de geluiden die er zijn.
Ja, zelf maak ik daar
wat minder gebruik van.
Voor mij is het vooral belangrijk
dat ik kan lezen wat er gezegd wordt.
Omdat dat vaak hetgeen is
wat ik dan net mis.
Dan mis ik net een woordje
of dan versta ik de hele zin niet.
Dus dan helpt Subcatch mij daarin enorm.
MARJOLEIN: Wat goed zeg. En fijn dat je
daardoor Nederlandstalige films kan zien.
Ik ben heel benieuwd:
Hoe ziet jouw ideale dagje uit eruit?
STAN: Mijn ideale dagje uit?
Nou, dat vind ik een goede vraag.
Ik denk dat het ideale dagje uit voor mij
wel naar het theater gaan is.
Ik vind het leuk om naar de Schouwburg
te gaan. Om naar het cabaret te gaan.
Als dat dan ideaal is, dan zou er
ook nog boventiteling bij moeten zitten.
Dat heb ik helaas
nog niet echt vaak meegemaakt.
Ehm... Ja, en dan daarna lekker uit eten
in een restaurant, of zo.
Dat is voor mij het ideale dagje uit.
MARJOLEIN:
Dat klinkt heel erg mooi.
En boventiteling?
Ehm... Dat is, denk ik,
dat je dan de tekst
kan meelezen boven het toneel, of niet?
STAN: Ja, klopt.
Ik heb dat wel eens gezien.
En dat is, ja, de voorstelling wordt
gewoon gespeeld zoals die gespeeld wordt.
En dan daarboven zie je
de tekst die uitgesproken wordt.
Ik ben onlangs
naar een dansvoorstelling geweest.
Dat was een opera in combinatie met dans.
En toen werden de operateksten,
die werden op een scherm geprojecteerd.
En dat was een Russische opera.
En dan had je de teksten in het Nederlands
en in het Engels. Die kon je dan meelezen.
Dat soort dingen zou ik vaker willen zien.
En juist ook
bij bijvoorbeeld cabaretvoorstellingen.
MARJOLEIN: Ja, in dit geval bij die opera
is dat natuurlijk voor jou heel fijn.
Maar ik denk ook voor iedereen eigenlijk,
want ik denk dat niet zo veel mensen
een aardig woordje Russisch spreken.
STAN LACHT: Ja, precies.
Dat is de reden waarom ze het doen, omdat
weinig mensen die taal kunnen verstaan.
Eigenlijk zou het mooi zijn
als het gewoon altijd gebeurt.
MARJOLEIN: Nou, eigenlijk wel.
En zoals bijvoorbeeld bij cabaret:
Als jij naar cabaret gaat
zonder boventiteling,
Is het dan wel voor jou te volgen?
Want volgens mij praten heel veel
cabaretiers ook nog eens heel snel.
STAN: Ja, klopt.
Dat is vaak een van de problemen.
En er wordt natuurlijk gelachen.
En ondertussen wordt er doorgepraat.
Dus dat is vaak een uitdaging bij cabaret.
Wat ik vaak merk
bij een cabaretvoorstelling
is dat ik een groot deel wel meekrijg,
maar dat ik heel af en toe gewoon wat mis.
Dan ben ik aan het lachen,
maar heb ik het grapje niet goed verstaan.
Dus dat is wel dan net even jammer.
Over het algemeen kan ik het cabaret...
Ik vind het wel gewoon heel leuk
en de sfeer in de zaal.
Ik krijg er genoeg van mee om te genieten.
MARJOLEIN: Dat is heel fijn.
En dan die boventiteling,
dat is gewoon echt de ideale wereld
natuurlijk, dat je niks hoeft te missen.
Dat is een beetje vergelijkbaar met mij.
Ik ben zelf volledig blind geworden.
Ik was slechtziend
en ik ben blind geworden.
En ik ging ook wel eens naar het theater
zonder audiodescriptie.
Alleen gebeurde het dan ook dat er iets
grappigs te zien was en dat ik dat miste.
Mijn kinderen zeiden een keer,
heel erg mooi, met audiodescriptie:
Mama, je lacht nu tegelijk samen met ons.
En dat is zoveel leuker
dan dat we het je eerst moeten vertellen.
Ik denk dat dat een beetje
eenzelfde soort ervaring is.
STAN: Ja, dat is echt gewoon
de inclusieve ervaring, weet je wel?
Dat je het echt op hetzelfde niveau
mee kan beleven.
MARJOLEIN: Ja.
STAN: Dat je niet bang hoeft te zijn
om iets te missen.
Ja, dat is een heerlijk gevoel.
MARJOLEIN:
Zo meteen gaan we terug naar Stan.
Nu eerst naar de nieuwtjes
van januari 2024.
FUNKY MUZIEK
VOICE-OVER: Dank je wel Marjolein.
We beginnen dit jaar
met een griezeltocht
met een tolk voor Nederlandse gebarentaal
in de Amsterdamse dungeons.
En prikkelarme voorstellingen
in Stadstheater Arnhem.
Maar eerst:
De jacht op de Mol is weer geopend.
Vanaf begin dit jaar kan je kijken naar
het 24e seizoen van Wie Is De Mol.
Waarin negen kandidaten
op zoek gaan naar één mol.
Ook dit jaar volledig toegankelijk
met audiodescriptie via de Earcatch-app
en ondertiteling voor doven
en slechthorenden via Teletekstpagina 888.
Wie Is De Mol? is elke zaterdagavond bij
je thuis op de bank te zien via NPO 1.
In het Musis en Stadstheater in Arnhem
bieden ze prikkelarme voorstellingen aan.
Je mag via een aparte ingang naar binnen
waardoor je niet in een drukke rij staat,
een rustige ontvangst hebt,
als je dat fijn vindt begeleiding krijgt,
en een prikkelarme plek in de zaal krijgt.
De concerten zijn vaak niet versterkt
waardoor het geluid minder intens is.
De komende tijd staan Chopin en Mozart
op het programma.
En wil je meer weten
over deze prikkelarme voorstellingen?
Een volledig aanbod vind je
door de link te volgen
in de beschrijving van deze aflevering.
FUNKY MUZIEK
En tot slot: Op 28 januari
organiseert The Amsterdam Dungeon
in samenwerking met Merlin's Magic Wand
twee speciale tours
voor mensen die gebruik maken
van tolken
voor Nederlandse gebarentaal.
Er zijn twee tours. Eén om 10 uur
's ochtends voor kinderen. Die is gratis.
De kaarten worden gedoneerd
door Merlin's Magic Wand.
En één om half 12 's ochtends
voor volwassenen.
De kaarten daarvan zijn 26 euro.
The Dungeon vertelt het griezelige
verhaal van Amsterdam met acteurs.
En die worden deze dag
speciaal ondersteund
door tolken
voor Nederlandse gebarentaal.
Wil je meer informatie
over deze griezelige tocht in Amsterdam?
Volg dan de link in de beschrijving
van deze aflevering.
Zijn we iets vergeten
of wil je meer informatie?
Dan kan je ons altijd nog een mailtje
sturen. Naar: podcast@leefjeuit.nu.
Terug naar Stan en Marjolein.
MARJOLEIN: Stan, wil jij mij vertellen
over welke film je hebt gezien?
STAN: Ja, ik heb een Nederlandstalige film
over de gabberwereld,
de hardcore wereld, gezien.
Dat speelt zich af in de jaren negentig.
Je hebt een jongere broer
die woont thuis bij zijn vader en moeder,
die een oudere broer heeft die gabber is.
En op een gegeven moment trekt die
oudere broer hem eigenlijk dat milieu in.
En dat is waar die film over gaat.
MARJOLEIN: En jij hebt deze film bekeken
met Subcatch?
STAN: Jazeker.
MARJOLEIN: Ik met audiodescriptie.
Dus hebben we eigenlijk weer
die hele inclusieve ervaring gehad.
Wat vond je van de film?
STAN: Eh... Ja, ik vond het wel...
Ja, hoe moet ik het zeggen?
Ik ken het hele wereldje van de hardcore
en de gabber eigenlijk niet.
Daar ben ik net te jong voor.
Ik ben in 1990 geboren.
Dus in de jaren negentig was ik nog niet
echt bezig met uitgaan en dergelijke.
Dus ik vond het wel leuk
om in dat wereldje te kijken.
En er zat wel een bepaalde spanning
in de film.
MARJOLEIN: Ik, ehm...
Het is wel heel erg grappig,
want als je mij alles mag laten uitkiezen
dan zou ik altijd gaan
voor romantische komedies.
STAN LACHT:
Ja, dat is een heel ander genre.
MARJOLEIN: En ik vond hem eigenlijk
best heel verrassend.
Mijn zoon van 17 dacht
dat ik hem heel saai zou vinden.
Nou, saai vond ik hem niet,
maar ik vond hem ook ergens
nog wel mooi, of zo.
Maar ook aangrijpend.
Het grappige is, ik was
in de jaren negentig een tiener.
En ik had totaal niks met gabber.
Wel wat klasgenootjes in
van die joggingpakken en dat soort dingen,
maar ik ging niet heel veel om
met gabbers, of zo.
Maar wat mij nu heel erg raakte was:
Ik ben nu moeder van twee tieners
en dat greep me toch wel aan.
Van oeh, het zal je kind maar wezen.
STAN: Dat kan ik me voorstellen. Jij snapt
misschien de reactie van die ouders wel.
MARJOLEIN:
Jazeker.
En toen ik de film ook zag, ik dacht
bij mezelf: Hoe zou ik hiermee omgaan?
Ehm... Volgens mij mogen mijn kinderen,
daar denken zij waarschijnlijk
anders over, maar best wel veel.
Geef ik ze best wel de ruimte.
Ik vind het vooral ook belangrijk
dat ze hun dromen mogen najagen.
Want hij wilde heel graag,
of hij speelde als pianist, hè?
En ik zou mijn kinderen daar meer
de kans voor geven en laten groeien.
Maar als het gaat
om die hele gabberwereld?
Dan zou ik ze het liefste opsluiten
in hun kamer, bij wijze van spreken.
Want dat wereldje vind ik allemaal maar
eng en, nou ja, sowieso met drugs en zo.
Wat ik het leukste vond uit de film
waren bepaalde herkenbare liedjes
en tv-programma's,
zoals Vergeet Je Tandenborstel Niet.
STAN LACHT: Ja, dat tv-programma
zegt mij dus echt helemaal niks.
Dus die connectie voelde ik
dan niet echt met de film.
Ehm...
MARJOLEIN: Snap ik.
STAN: Wat ik wel tof vond,
was die hele verhaallijn over dat die
jongen klassieke muziek wil spelen.
En naar het conservatorium wil gaan
en daar die auditie voor moet doen.
En dan... Hij is heel gemotiveerd
om dat te gaan doen.
Maar bij die eerste auditie
wordt tegen hem gezegd van:
Ja, je moet echt nog wat meer...
Het gaat niet alleen maar om de techniek.
Je moet het echt voelen.
En dat het eigenlijk die hardcore wereld
is waardoor hij uiteindelijk ook
veel meer vanuit dat gevoel
leert te spelen.
Ja, dat is een beetje
de slotscène van die film.
Dat vind ik heel mooi gedaan.
MARJOLEIN: Nu je dat zegt, dat vond ik
ook inderdaad heel erg mooi eraan.
En wat die hardcore eigenlijk ook voor
hem betekent en als inspiratie werkt.
STAN: Dat zou je eigenlijk niet
verwachten, die connectie of zo.
Maar dat is wel...
Hij heeft een soort...
Hij doet een soort levenservaring op
waardoor hij zijn muziek beter kan maken.
Dat haalde ik daar een beetje uit.
MARJOLEIN: Dat vind ik
wel heel erg mooi wat jij zegt.
Ik vond ook de combinatie van klassieke
muziek en hardcore heel bijzonder.
Ook een link die ik niet zou leggen.
En wat ik dan weer heel heftig vond:
Ja, was die hele drugswereld
en die dreiging.
En het ergste heb ik wel moeten huilen
om dat hondje wat uit het raam vloog.
STAN GRINNIKT: Ja, dat was
wel een beetje een heftige scène.
Ja, ik moest er eigenlijk om lachen.
Misschien erg, maar het was wel heel grof.
Maar ik vond het ook wel weer
een grappig moment, of zo.
MARJOLEIN: Ja nee, dat snap ik wel.
Maar ik weet niet, ik schrok ervan.
Mijn man had een beetje dezelfde reactie
als jij hoor. Dus ik snap dat wel.
STAN: Ja, ja.
Het is misschien toch dat ik iets meer
in dit genre ook wel kijk, zeg maar.
Ik kijk ook naar series als Mocro Maffia
en Undercover en dat soort dingen.
Dus dan ben je wel iets meer gewend
aan dit soort dingen.
MARJOLEIN LACHT: Ik denk dat ik
iets meer gehard moet worden.
Dat is dan iets wat ik dan weer leer
met de podcast, hè.
Dus, ehm...
Want je hebt al hele mooie dingen
ook over de film gezegd.
Heb je je uit kunnen leven?
STAN:
Ja, ik zat echt helemaal in de film.
Dus ik heb echt wel...
Het was echt wel een goede kijkervaring.
Ja, wel moet ik erbij zeggen
dat het allerliefst
zou ik de film gewoon
met ondertiteling op het scherm zien.
Maar ik heb zeker van de film genoten.
Van de spanning die erin zit.
Het einde vond ik wel wat onbevredigend.
Ik denk dat het einde, dat voelt voor mij
nog niet helemaal afgerond.
Ik heb wel vermoeden hoe het afloopt,
maar ze brengen dat niet in beeld.
Dat is denk ik een artistieke keuze, maar
dat vond ik wel weer een beetje jammer.
Maar ik heb uiteindelijk al met al
wel genoten van de film.
MARJOLEIN: Nou, helemaal goed. Ik herken
wat je zegt over dat einde van de film.
Ik had hetzelfde.
En ja, dat zal inderdaad
een artistieke keuze zijn geweest.
Mocht je nou benieuwd zijn naar deze film,
dan is die nog te zien bij Amazon Prime.
Stan, dank je wel
voor het gezellige gesprek.
STAN: Dank je voor het gezellige gesprek.
En leuk om deze ervaring te mogen delen.
MARJOLEIN: Abonneer en beoordeel ons
via je favoriete podcast-app.
En kijk op:
MARJOLEIN EN VOICE-OVER:
LeefJeUit.nu.
FUNKY ACHTERGRONDMUZIEKJE VERDWIJNT
Audiotranscript
VOICE-OVER: (TROMGEROFFEL) Hooggeëerd publiek. Graag een daverend applaus voor de meest hardcore show over inclusief uitgaan.
MARJOLEIN: Leef je uit. De podcast die jouw wereld opent voor eindeloos plezier.
VOICE-OVER: (MET OMROEPEFFECT) Met Marjolein van den Broek. In deze podcast verkent Marjolein samen met jou toegankelijke films, series, theatervoorstellingen, musicals, musea en dagjes uit. Die door middel van audiodescriptie, tolken of ondertiteling jouw leven verrijken. Ongeacht wat je kunt horen of zien.
VOICE-OVER: (MET OMROEPEFFECT) Attentie, stilte voor de opname.
(STILTE)
Actie!
MARJOLEIN: Welkom bij Leef je uit. Allereerst nog de beste wensen. We gaan het vandaag hebben over de film Hardcore Never Dies. De film speelt zich af in de jaren negentig en gaat over een jongen die pianist wil worden en in de gabberwereld terecht komt. Deze film is zowel met Earcatch als Subcatch te bekijken. Ik heb de film met Earcatch bekeken en Stan heeft de film met Subcatch bekeken. Welkom Stan, fijn dat je er bent.
STAN: Ja dankjewel, leuk om hier te zijn.
MARJOLEIN: Wil je jezelf even voorstellen?
STAN: Ja, dat is goed. Ik ben Stan van Kesteren, ik ben 33 jaar. Ik werk in het dagelijks leven als communicatieadviseur bij IederIn, het netwerk voor mensen met een beperking. Ik ben zelf slechthorend. Dan ben ik eigenlijk... Ik werk al m'n hele leven. Dat is in het notendopje.
MARJOLEIN: Ik heb gelezen dat jij ook een nieuwsbrief hebt. Kun je daar wat over vertellen?
STAN: Ja, klopt. Ik heb een nieuwsbrief over slechthorendheid op de werkvloer. Succesvol Slechthorend heet die nieuwsbrief. Daarin publiceer ik iedere week, iedere maandagochtend, een nieuwsbrief over hoe het is om met slechthorendheid op de werkvloer te werken. Dan geef ik tips, tricks en inspiratie voor mensen. Mensen die zelf slechthorend zijn. Hoe je daar het beste mee om kan gaan.
MARJOLEIN: Wat mooi, wat goed zeg. En even, kun jij mij ook uitleggen, want jij hebt een film gekeken, daar komen we straks nog op, met Subcatch. Maar kun jij uitleggen wat Subcatch is?
STAN: Ja, Subcatch is eigenlijk een app die zorgt voor de ondertiteling. Dus met name als je Nederlandse films kijkt, die in de bioscoop niet ondertiteld zijn, dan kun je makkelijk de app Subcatch aanzetten. En die pikt automatisch op waar in de film je bent en die begint dan te ondertitelen. Dus je kijkt eigenlijk eerst naar het scherm, daar zie je het beeld en je hoort het geluid van de film. En dan kan je op je app kijken wat er precies gezegd wordt.
MARJOLEIN: Wat goed. En wat betekent Subcatch voor jou?
STAN: Voor mij is dat een manier waarop eigenlijk alle films in de bioscoop toegankelijk zijn. Dus ik kan heel makkelijk naar een Engelse film. Daar zit gewoon ondertiteling bij. En dat vind ik heel prettig om op die manier te kijken. Maar Nederlandse films ging ik eigenlijk bijna nooit. En door Subcatch zijn er veel meer van dat soort films toegankelijk. En kan ik op elk moment wanneer ik wil naar een film met ondertiteling.
MARJOLEIN: Nou mooi dat je dan inderdaad ook naar Nederlandstalige films kan. En nou ben ik zelf blind, dus ik kan het niet. Ik ben altijd benieuwd, ik wil altijd dingen uitproberen. Maar dit heb ik natuurlijk niet kunnen uitproberen. Dus wat ik me afvraag. Is het ook zo dat je bijvoorbeeld bepaalde geluiden dat dat in de ondertiteling wordt omschreven?
STAN: Ja, ja. Bijvoorbeeld ook de songteksten van de muziek worden ook in de film gezet. Maar ook inderdaad de geluiden die er zijn. Ja zelf maak ik daar wat minder gebruik van. Voor mij is het vooral belangrijk dat ik kan lezen wat er gezegd wordt. Omdat dat vaak hetgeen is wat ik dan net mis. Dan mis ik net een woordje of dan versta ik de hele zin niet. Dus dan helpt Subcatch mij daar in Nederland.
MARJOLEIN: Wat goed zeg en wat fijn dat je daardoor dus Nederlandstalige films kan zien. Ik ben heel benieuwd, hoe ziet jouw ideale dagje uit eruit?
STAN: Mijn ideale dagje uit? Nou dat vind ik een goede vraag. Ik denk dat een ideaal dagje uit voor mij wel naar het theater gaan is. Ik vind het heel leuk om naar de Schouwburg te gaan. Om bijvoorbeeld naar Cabaret te gaan. Als dat dan ideaal is dan zou er ook nog boventiteling bij moeten zitten. Dat heb ik helaas nog niet echt vaak meegemaakt. En dan daarna lekker uit eten in een restaurant ofzo. Dat is voor mij het ideale dagje uit.
MARJOLEIN: Oh dat klinkt inderdaad wel heel erg mooi. En boventiteling. Dat is denk ik dat je dan de tekst kan meelezen boven het toneel of niet?
STAN: Ja klopt. Ik heb dat wel eens gezien. De voorstelling wordt gewoon gespeeld. Zoals die gespeeld wordt. En dan daarboven zie je de tekst die uitgesproken wordt. Ik ben onlangs naar een dansvoorstelling geweest. Dat was een opera in combinatie met dans. En toen werden de operateksten die werden op een scherm geprojecteerd. En dat was ik geloof een Russische opera. En dan had je de teksten in het Nederlands en in het Engels. Die kon je dan meelezen. Nou ja dat soort dingen zou ik eigenlijk veel vaker willen zien. En juist ook bij bijvoorbeeld cabaretvoorstellingen.
MARJOLEIN: Ja en in dit geval bij die opera is dat natuurlijk voor jou heel fijn. Maar ik denk ook voor iedereen eigenlijk. Want ik denk dat niet zo heel veel mensen een aardig woordje Russisch spreken.
STAN: Ja precies. Dat is dan de reden waarom ze het doen. Omdat heel weinig mensen die taal kunnen verstaan. Eigenlijk zou het mooi zijn als het gewoon altijd gebeurt.
MARJOLEIN: Nou eigenlijk wel natuurlijk. En zoals bijvoorbeeld bij cabaret. Als jij naar cabaret gaat zonder boventiteling. Is het dan wel voor jou te volgen? Want volgens mij praten heel veel cabaretiers ook nog eens heel snel.
STAN: Ja klopt. Dat is vaak een van de problemen. En dan wordt er natuurlijk gelachen. En ondertussen wordt er bijvoorbeeld doorgepraat. Dus dat is vaak een uitdaging bij cabaret. Wat ik vaak merk bij cabaretvoorstellingen, is dat ik een groot deel wel meekrijg. Maar dat ik heel af en toe gewoon wat mis. En dan ben ik wel aan het lachen. Maar dan heb ik eigenlijk het grapje helemaal niet goed verstaan. Dus dat is wel dan net even jammer. Maar over het algemeen kan ik dan de cabaretvoorstelling. Ik vind het wel gewoon heel leuk. En de sfeer in de zaal. En ik krijg er genoeg van mee om ervan te genieten.
MARJOLEIN: Oh dat is wel heel fijn. En dan zeg maar die boventiteling. Ja dat is gewoon echt de ideale wereld natuurlijk. Dat je niks hoeft te missen. Dat is een beetje vergelijkbaar met mij. Ik ben zelf volledig blind. Ik was slechtziend. En ik ben blind geworden. En ik ging ook wel eens naar het theater. Zonder audiodescriptie. Alleen gebeurde het dan ook wel dat er iets grappigs te zien was. En dat ik dat miste. En mijn kinderen zeiden een keer heel erg mooi. Met audiodescriptie. Mama je lacht nu tegelijk samen met ons. En dat is zoveel leuker. Dan dat we het je eerst moeten vertellen. Ik denk dat dat een beetje eenzelfde soort ervaring is.
STAN: Dat is echt gewoon de inclusieve ervaring. Dat je het echt op hetzelfde niveau mee kan beleven. Dat je niet bang hoeft te zijn om iets te missen. Dat is een heerlijk gevoel.
MARJOLEIN: Zo meteen gaan we terug naar Stan. Nu eerst naar de nieuwtjes van januari 2024.
VOICE-OVER: (MET OMROEPEFFECT) Ja dankjewel Marjolein. We beginnen dit jaar goed met een griezeltocht. Met een tolk voor Nederlandse gebarentaal in de Amsterdamse dungeons. En prikkelarme voorstellingen in Stadstheater Arnhem. Maar als eerst. De jacht op de mol is weer geopend. Vanaf begin dit jaar kan je kijken naar het 24ste seizoen van Wie is de mol. Waarin 9 kandidaten op zoek gaan naar 1 mol. Ook dit jaar volledig toegankelijk. Met audiodescriptie via de Earcatch app. En ondertiteling voor doven en slechthorenden via Teletekstpagina 888. Wie is de mol is elke zaterdagavond bij je thuis op de bank te zien. Via NPO 1.
Bij het Musis en Stadstheater in Arnhem bieden ze prikkelarme voorstellingen aan. Dit betekent dat je via een aparte ingang naar binnen mag. Waardoor je niet in een drukke rij hoeft te staan. Een rustige ontvangst hebt. Als je dat fijn vindt begeleiding krijgt. En een prikkelarme plek in de zaal krijgt. De concerten zijn vaak niet versterkt. Waardoor het geluid minder intens is. De komende tijd staan Chopin en Mozart op het programma. En wil je meer weten over deze prikkelarme voorstellingen. Een volledig aanbod vind je door de link te volgen in de beschrijving van deze aflevering.
En tot slot. Op 28 januari organiseert The Amsterdam Dungeon. In samenwerking met Merlin's Magic Wand. Twee speciale tours voor mensen die gebruik maken van tolken voor Nederlandse gebarentaal. Er zijn twee tours. Een om 10 uur voor kinderen. Die is gratis. De kaarten worden gedoneerd door Merlin's Magic Wand. En een om half 12 voor volwassenen. De kaarten daarvan zijn 26 euro. The Amsterdam Dungeon vertelt het griezelige verhaal van Amsterdam. Door middel van acteurs. En die worden deze dag speciaal ondersteund door tolken voor Nederlandse gebarentaal. Wil je meer informatie over deze griezelige tocht in Amsterdam. Volg dan de link in de beschrijving van deze aflevering.
Zijn we iets vergeten? Of wil je meer informatie? Dan kan je ons altijd nog een mailtje sturen. Naar podcast@leefjeuit.nu. Terug naar Stan en Marjolein.
MARJOLEIN: Stan, wil je mij vertellen over welke film je hebt gezien?
STAN: Ja, ik heb een Nederlandstalige film. Over de gabberwereld. De hardcore wereld. Dat speelt zich af in de jaren negentig. Je hebt een jongere broer. Die woont thuis bij zijn vader en moeder. Die een oudere broer heeft. Die gabber is. En op een gegeven moment. Trekt je oudere broer hem eigenlijk dat milieu in. En dat is waar die film over gaat.
MARJOLEIN: En jij hebt deze film bekeken met Subcatch.
STAN: Jazeker.
MARJOLEIN: En ik heb de film bekeken met audiodescriptie. Dus hebben we eigenlijk weer die hele inclusieve ervaring gehad. Wat vond je van de film?
STAN: Ja, ik vond het wel... Ik ken het hele wereldje van de hardcore en de gabber. Ken ik eigenlijk niet. Daar ben ik net te jong voor. Ik ben in 1990 geboren. Dus in de jaren negentig was ik nog niet echt bezig met uitgaan en dergelijke. Dus ik vond het wel leuk om in dat wereldje te kijken. Het had wel een bepaalde spanning in de film.
MARJOLEIN: Het is wel heel erg grappig. Want als je mij alles mag laten uitkiezen. Dan zou ik altijd gaan voor romantische komedies.
STAN: Ja, dat is een heel ander genre.
MARJOLEIN: En ik vond hem eigenlijk best heel verrassend. Mijn zoon van zeventien dacht dat ik hem heel saai zou vinden. Nou, saai vond ik hem niet. Maar ik vond hem ook ergens nog heel erg grappig. Ik vind hem nog wel mooi of zo. Maar ook aangrijpend. Het grappige is, ik was in de jaren negentig een tiener. En ik had totaal niks met gabber. Wel wat klasgenootjes in van die joggingpakken en dat soort dingen. Maar ik ging niet heel veel om met gabbers of zo. Maar wat mij nu heel erg raakte was... Ik ben nu moeder van twee tieners. En dat reed me toch wel aan. Van oeh, het zal je kind maar wezen. Ja, dat kan ik me wel voorstellen.
STAN: Jij snapt misschien de reactie van die ouders ook wel.
MARJOLEIN: Jazeker. En toen ik de film ook zag, ik dacht bij mezelf... Hoe zou ik hiermee omgaan? Volgens mij mogen mijn kinderen, dat denken zij waarschijnlijk anders over... Maar best wel veel. Geef ik ze best wel de ruimte. Ik vind het vooral ook belangrijk dat ze hun dromen mogen najagen. Want hij wilde heel graag, of hij speelde als pianist. En ik zou mijn kinderen daar meer... De kans voor geven en laten groeien. Maar als het gaat om die hele gabberwereld... Dan zou ik ze het liefst opsluiten in hun kamer bij wijze van spreken. Want dat wereldje vind ik allemaal maar eng. En nou ja, sowieso met drugs en zo. Wat ik het leukste vond uit de film... Waren bepaalde herkenbare liedjes en tv-programma's. Zoals 'Vergeet je tandenborstel' niet.
STAN: Ja, dat tv-programma zegt mij dus echt helemaal niks. Dus die connectie voelde ik dan niet echt met de film.
MARJOLEIN: Snap ik.
STAN: Wat ik wel tof vond, was de hele verhaallijn over... Dat die jongen klassieke muziek wil spelen. En naar het conservatorium wil gaan. En daar die auditie voor moet doen. En dan... Hij is heel gemotiveerd om dat te gaan doen. Maar bij die eerste auditie... Wordt tegen hem gezegd van... Je moet echt nog wat meer... Het gaat niet alleen maar om de techniek. Je moet het echt voelen. En dat het eigenlijk die hardcore wereld is. Waardoor hij dat uiteindelijk ook... Veel meer vanuit dat gevoel leert te spelen. Dat is een beetje die slot scène van die film. En dat vind ik wel heel mooi gedaan.
MARJOLEIN: Dat zegt, dat vond ik ook inderdaad heel erg mooi eraan. En wat die hardcore eigenlijk ook voor hem betekent. En als inspiratie werkt.
STAN: Ja grappig. Dat zou je eigenlijk helemaal niet verwachten. Die connectie ofzo. Maar dat is wel... Hij heeft een soort... Hij doet een soort levenservaring op ofzo. Waardoor hij zijn muziek ook beter kan maken. Dat haalde ik daar een beetje uit.
MARJOLEIN: Ja dat vind ik wel echt heel erg mooi wat jij zegt. En ik vond ook wel de combinatie van klassieke muziek... En hardcore heel bijzonder. Ook een link die ik niet zou leggen. En wat ik dan weer heel heftig vond. Ja was die hele drugswereld. En die dreiging. En nou ja, het ergste heb ik wel even moeten huilen. Om dat hondje wat uit het raam vloog.
STAN: (GRINNIKT VOORZICHTIG) Ja dat was wel een beetje een heftige scène. Ja ik moest er eigenlijk om lachen. Misschien erg. Maar het was wel heel grof. Maar ik vond het ook wel weer een grappig moment ofzo.
MARJOLEIN: Ja nee dat snap ik wel. Maar ik weet niet, ik schrok ervan. En mijn man die had een beetje dezelfde reactie als jij hoor. Dus ik snap dat wel. Ja, ja.
STAN: Het is misschien toch dat ik iets meer in dit genre ook wel kijk. Ik kijk ook wel naar series als Mocro Maffia. En Undercover en dat soort dingen. Dus dan ben je wel iets meer gewend aan dit soort dingen.
MARJOLEIN: Ik denk dat ik iets meer gehard moet worden. Dat is dan iets wat ik dan weer leer met de podcast. Want je hebt al hele mooie dingen ook over de film gezegd. Heb je je uit kunnen leven?
STAN: Ja ik zat wel echt helemaal in de film. Dus ik heb echt wel, het was echt wel een goede kijkervaring. Ja wel moet ik erbij zeggen dat het allerliefst zou ik de film gewoon met ondertiteling op het scherm zien. Maar ik heb zeker van de film genoten. Van de spanning die erin zit. Het einde vond ik wel wat onbevredigend. Ik denk dat het einde, dat voelt voor mij nog niet helemaal afgerond. Ik heb wel vermoeden hoe het eraf loopt. Maar ze brengen dat niet in beeld. Dat is denk ik een artistieke keuze. Maar dat vond ik dan wel weer een beetje jammer. Maar ik heb toch uiteindelijk al met al wel genoten van de film.
MARJOLEIN: Nou helemaal goed. En ik herken wel wat jij zegt hoor over dat einde van de film. Ik had hetzelfde. En ja dat zou inderdaad een artistieke keuze zijn geweest. Mocht je nou benieuwd zijn naar deze film. Dan is die nog te zien bij Amazon Prime. Stan, dankjewel voor het gezellige gesprek.
STAN: Jij dankjewel voor het gezellige gesprek. En leuk om deze ervaring te mogen delen.
MARJOLEIN: Abonneer en beoordeel ons via je favoriete podcast app. En kijk op LeefJeUit.nu!