Aflevering 10: Walibi
In deze aflevering gaat Marjolein in gesprek met panellid Tamara, die in een rolstoel zit, over haar uitje naar Walibi. Walibi Holland wil bezoekers met een (on)zichtbare beperking een leuke en veilige dag uit bezorgen in ons park. Er zijn speciale voorzieningen zoals aangepaste toiletten, parkeerplaatsen en een toegankelijkheidsregeling voor het bezoeken van de attracties. Klik hier voor meer informatie.
Kort nieuws
Theater met Tolk - SILO 8:
Op zondag 15 september zijn er zowel schrijf- als NGT tolken aanwezig. Klik hier voor meer informatie. Op zondag 22 september is nog een voorstelling met een blindentolk! Je kunt voor deze dag speciale tickets kopen. Deze tickets zijn inclusief inleiding en het gebruik van hoofdtelefoons. Deze hoofdtelefoon krijg je voorafgaand aan de voorstelling, evenals de speciale inleiding waarbij je misschien zelfs het decor en de kostuums kunt voelen. Klik hier om kaartjes te kopen.
Bloemencorso Lichtenvoorde
Een spectaculair evenement waarbij je geniet van een lange bonte stoet met schitterende grote en kleine praalwagens met miljoenen dahlia's én muzikaal vermaak. Langs de route staat dit jaar voor het eerst een speciale tribune met blindentolk. Klik hier voor meer informatie.
Geen Winterswijk, maar Lichtenvoorde. Gecorrigeerd op 16 augustus.
Circusbende Festival
Twee weekenden bomvol nieuw circus, muziek, interactieve spellen, kunst, en heerlijk vegan eten! Beide zondagen van Circusbende Festival zijn er voorstellingen met Nederlandse Gebarentaal tolken en in het eerste weekend met live audiodescriptie. Klik hier voor het programma.
Natuurhistorisch museum
Het Natuurhistorisch museum in Rotterdam is één van de musea die aangesloten is bij Toegankelijk museum. Het is niet alleen erg leerzaam als je meer wilt weten over de natuur, maar ook heel erg leuk voor jong en oud. Ze faciliteren een prikkelvrij bezoek en onlangs hebben zij een groep ouderen gastvrij ontvangen als pilot voor hun ouderenprogramma. Klik hier voor meer informatie.
Nieuwe tv-series
Met AD via Earcatch en ondertiteling via Teletekst 888:
Het vuur van de Friezen; Huub Stapel en Nynke de Jong gaan op zoek naar de oorsprong van de Friese identiteit. Net afgelopen en nu terug te kijken via NPO Start.
Het jaar van Douwe Bob; Een kijk in het leven van zanger Douwe Bob. Wekelijks op zondag om 21:30 op NPO 3.
Redding na de ramp; Welmoed Sijtsma ontmoet Nederlanders die ooit slachtoffer werden van ongelukken, aanslagen, epidemieën en andere rampen die in ons collectieve geheugen staan gegrift. Net gestart en wekelijks te volgen op dinsdag om 21:20 op NPO 1.
Een nieuw seizoen van Een huis vol! Vanaf maandag 19 augustus twee wekenlang dagelijks om 19:00 op NPO 1.
Nieuwe bioscoopfilms
Met AD via Earcatch en ondertiteling via Subcatch:
Pacifica. Daniel maakt een roadtrip door het Amerikaanse Westen met zijn tienerdochter Artis. Ze leven in een gouden bubbel: kamperen en genieten van het landschap. Maar telkens wanneer mensen hen benaderen, rent Artis weg en gaat Daniel angstig naar haar op zoek. Terwijl ze de Great Plains oversteken en de Rocky Mountains in trekken, begint Artis steeds vaker te verdwijnen, waardoor Daniels reis langzaam verandert in een nachtmerrie. Vanaf donderdag 29 augustus in de bioscoop.
Alleen met AD via Earcatch:
Borderlands. Lilith, een beruchte premiejager met een mysterieus verleden, keert met frisse tegenzin terug naar haar thuis: Pandora. Haar missie: de vermiste dochter van Atlas vinden, de grootste klootzak van het universum. Onderweg vormt ze een onverwacht bondgenootschap met een samengeraapt zootje buitenbeentjes. Gebaseerd op een van de bestverkopende videogame franchises allertijden. Nu in de bioscoop.
VOICE-OVER: Dit is Leef je uit!
MARJOLEIN: De podcast die jouw wereld
opent voor eindeloos plezier.
VOICE-OVER: Met Marjolein van den Broek.
APPLAUS
(MET ACHTERGRONDMUZIEK)
In deze podcast verkent Marjolein
films, series, theatervoorstellingen,
musicals, musea
en nog veel meer vrijetijdsactiviteiten,
die door middel van een kleine aanpassing
jouw leven verrijken,
ongeacht je beperking of wie je bent.
Attentie, stilte voor de opname.
STILTE
Actie!
MARJOLEIN: Welkom bij Leef je uit.
Vandaag zijn we bij Tamara, die in een
rolstoel naar Walibi is geweest.
Op de website hebben ze duidelijk
aangegeven wat wel en niet kan
als je een beperking hebt.
Wij vragen ons af of dit klopt en Tamara
heeft dit voor ons onderzocht.
Welkom, Tamara.
Fijn dat we hier zijn vandaag.
TAMARA: Ik vind het gezellig.
-Wil je jezelf even voorstellen?
TAMARA: Ik ben Tamara van Laarhoven
en ik woon in Tilburg.
Ik ben bijna 48 jaar en heb altijd gewerkt
als verpleegkundige.
Zoals heel veel mensen in de zorg heb ik
ook last gekregen van mijn rug.
Samengevat, mijn rug is versleten
en ik werd geopereerd.
Twee wervels zouden aan elkaar gezet
worden, zodat ik alles weer zou kunnen.
Terug de zorg in, ik handbalde heel graag,
sporten deed ik heel veel,
dus ik denk, nou ja, kom maar op.
Maar tijdens de operatie heeft de
dokter twee pinnen verkeerd gezet.
Toen werd ik wakker met een dwarslaesie.
MARJOLEIN: Jeetje, wat een heftig verhaal.
-Ja.
MARJOLEIN: Oké en jij zit in een rolstoel?
-Ja, 24 uur per dag.
Of nou ja, ik ga wel te bedden hoor,
maar gewoon 24 uur per dag.
MARJOLEIN: Ja, dat snap ik. Maar kun je
dan nog in- en uit je rolstoel komen?
TAMARA: Ik kan een transfer maken als
er een stoel naast me staat.
Als ik me goed vast kan houden enzo.
Ik heb geen sta-functies echt,
maar ik schuif echt van stoel naar stoel.
En 's avonds sport ik nog heel graag.
Ik ijshockey en ik handbal.
MARJOLEIN: Wat stoer! Hoe doe jij dat?
TAMARA: Handbal doe ik in een sportstoel,
daar staan de wielen veel schuiner van
meestal denken mensen dan: O, ja.
Dit is een echte sportstoel.
Ijshockey doe ik in een sledge,
dat is eigenlijk een soort...
Ja, ik noem het altijd maar zo'n
Hartman-kuipje, van die zomerstoel.
Dan zitten er bordjes onder waar je
vroeger op leerde schaatsen, zeg maar.
Die zitten onder de zitting.
Voor zit een soort haak,
daar kun je mee draaien en sturen.
En dan heb je van die sticks, van de
lopers, die zijn over de helft gedaan.
Dan zitten er een soort picks, die je op
kunstschaatsen hebt, die karteltjes.
Die zitten aan de onderkant van onze
sticks en daar prikken we ons mee vooruit.
MARJOLEIN: Dus dat gebruik je dan op het
kunstijs. Gaat ijshockey niet heel hard?
TAMARA: Daar hou ik wel van.
-Dat vind ik echt stoer.
TAMARA: Je moet me niet laten tennissen
of badmintonnen, geef mij maar
ijshockey, handballen, dat je elkaar wel
tegenkomt in het veld, zeg maar.
MARJOLEIN: Wat goed. Als we het dan toch
hebben over hard gaan...
Dan is het bruggetje naar pretparken
eigenlijk snel gemaakt.
Ga jij graag naar pretparken?
-Ja.
Ik kom uit Tilburg, dus Efteling is bij
mij natuurlijk hét pretpark
en daar heb ik een abonnement op gehad.
Dagjes uit vind ik altijd heel leuk.
Ik ga regelmatig wel op pad, gelukkig nog.
MARJOLEIN: Wat geweldig. Deed je dat ook
al voordat je je dwarslaesie kreeg?
TAMARA: Ja. Voordat ik in een rolstoel
zat deed ik dat wel meer,
dus lopend ging ik wel meer naar
pretparken dan dat ik nu doe.
Maar, ja, ik probeer nog altijd wel erop
uit te gaan en een leuk dagje te hebben.
MARJOLEIN: Wat heb je dan nodig als je nu
naar een pretpark gaat?
TAMARA: Ja, de website is
heel belangrijk voor mij.
Ik wil op de website kunnen vinden
wat ik die dag tegen kom.
Bij de dierentuin, bijvoorbeeld.
Dan zeggen ze dat ze rolstoelplekken
hebben voor de auto.
Ja, maar hoe ver is die plek dan nog
van de kassa af?
Ik heb een dierentuin getest. Die zeiden:
'Ja, we hebben invalideplekken'.
Dan denk je, die zijn vlakbij de ingang.
Maar dat was een heuvelachtig gebied.
Alleen stond daar niks over op de website.
Dus ik ga dan met mijn vader naar de
dierentuin, of wat dan ook.
En dan blijkt dat we ineens meer dan 500
meter over een bruggetje moeten
of dat het heuvelachtig is.
Dat gaat natuurlijk niet
met mijn vader die 78 geworden is.
Dus dan moet je eigenlijk
met iemand anders gaan.
MARJOLEIN: Dus het begint al met
goede communicatie op de website.
En als je dan op de locatie zelf bent, wat
heb je nodig om een attractie in te komen?
TAMARA: Eigenlijk goede uitleg.
De Efteling is bijvoorbeeld heel fijn,
die zet filmpjes op de website.
Van hoe je in moet stappen bij de
Piraña. Wat kom je tegen onderweg?
Dan kan ik eigenlijk thuis al bedenken
van, dit is echt leuk, dat ga ik doen.
Dat lukt me wel. Dat is dus heel fijn.
Een beetje meer uitleg over een attractie,
wat het is en hoe je er in moet,
dat heb ik eigenlijk wel nodig.
MARJOLEIN: Dus echt goede uitleg om te
weten wat je kan verwachten.
Of je er veilig in kan, want veiligheid is
natuurlijk ook heel belangrijk.
Tamara, wil je ons meenemen in
wat je hebt gedaan?
TAMARA: Ja, heel graag. Vorige week mocht
ik een dagje Walibi beleven vanuit jullie.
Van wat het betekent om in rolstoel naar
Walibi Holland te gaan.
Het was een leuke dag. Veel lol gehad,
gelachen met tranen over m'n ogen.
Het begon al voordat we erin gingen, want
de parkeerplekken zijn allemaal met grind.
Dan is er natuurlijk altijd
een steentje die op het asfalt ligt.
Ik ben dus met een vriendin gegaan, Petra,
en haar zoon Lucas, die is vijftien.
We zaten met z'n drieën al te kijken naar
alle achtbanen van: O, die is leuk!
Daardoor lette ik niet meer op waar ik
reed en ik reed dus tegen een steentje aan
en word dus echt
uit mijn rolstoel gelanceerd.
Ik was dus net geopereerd dus ik dacht:
niet mijn pols, weet je wel.
Mijn elleboog is geschaafd geweest en ik
lag midden op de grond
en ik keek hen aan en zij keken mij aan
en ik moest lachen.
Toen hadden we al genoeg gelachen voor
de hele dag, voordat we binnen waren.
MARJOLEIN LACHT
MARJOLEIN: Ook wel schrikken.
Maar fijn dat gelukkig, op je schaafwond
na, met je pols alles goed ging.
Je kwam eigenlijk al met een
lanceerattractie binnen, zullen we zeggen.
Wel fijn dat jullie zo hebben gelachen
en dat het allemaal meeviel.
Is weer eens wat anders dan met
de deur in huis vallen, hè?
Nu is het gelanceerd worden in het
pretpark, vind ik wel heel origineel.
Dan gaan we zometeen horen
of je in de achtbaan bent geweest.
Nu gaan we naar Ferry
met de nieuwtjes van augustus 2024.
VOICE-OVER: Ja, vandaag ga ik
je vertellen over
een prikkelarm bezoek aan het
Natuurhistorisch Museum Rotterdam.
Je kan naar het circus, ook als je minder
of helemaal niets ziet of hoort.
Maar als eerst een bezoek aan het
bloemencorso in Winterswijk.
Want dat is dit jaar echt
een spectaculair evenement,
waarbij je kunt genieten van een lange,
bonte stoet met schitterende
grote en kleine praalwagens met miljoenen
dahlia's en muzikaal vermaak.
Langs de route staat dit jaar voor het
eerst een blindentribune met blindentolk.
Dit mooie initiatief zorgt ervoor dat het
evenement voor iedereen toegankelijk is
en dit jaar dus echt letterlijk door
iedereen gezien mag worden.
En dan: twee weekenden bomvol nieuw
circus, muziek, interactieve spellen,
kunst en heerlijk vegan eten.
Op beide dagen van Circusbende Festival
zijn er voorstellingen met
een Nederlandse Gebarentaal tolk en in het
eerste weekend met live audiodescriptie.
Dit festival is een feest voor
alle zintuigen
en zorgt ervoor dat iedereen kan
meegenieten van de magie van het circus.
Het Natuurhistorisch Museum Rotterdam is
aangesloten is bij Toegankelijk Museum
en staat vol vogels, vissen, reptielen,
zoogdieren, schelpen en insecten.
Ze faciliteren een prikkelvrij bezoek en
hebben een groep senioren gastvrij
ontvangen tijdens een pilot
voor hun seniorenrondleiding.
Een leerzaam en leuk uitje
voor jong en oud.
En tot slot: er zijn nieuwe series met
audiodescriptie via de Earcatch-app.
Of met ondertiteling via
teletekstpagina 888.
Het Vuur van de Friezen met Huub Stapel en
Nienke de Jong gaat in op
de oorsprong van de Friese identiteit en
is terug te kijken via NPO start.
Het jaar van Douwe Bob biedt een kijkje in
het leven van zanger Douwe Bob
en is wekelijks te zien op zondag om half
tien 's avonds op NPO 3.
In Redding na de Ramp
ontmoet Welmoed Sijtsma
Nederlanders die slachtoffer werden
van rampen.
Elke dinsdag om
tien over half negen 's avonds op NPO 1.
En tot slot is er nog het achtste seizoen
van Een Huis Vol.
Die is vanaf maandag 19 augustus dagelijks
om zeven uur 's avonds te zien op NPO 1.
Kijk in de beschrijving van
deze aflevering voor meer informatie.
Zijn we iets vergeten?
Wil je iets delen?
Stuur ons dan een e-mail naar
podcast@leefjeuit.nu.
Snel terug naar de rollercoasters
met Marjolein en Tamara.
MARJOLEIN: Toen je er een keer was?
TAMARA: Ja, toen had ik van te voren op
de website gekeken van,
wat is er voor mij? Nou, daar stond
echt een lijst aan beperkingen die je had
ik dacht van jeetje, wat zijn ze
uitgebreid.
Het is: geen benen, verlamd onderlichaam,
één been, prothese,
onderbeen in het gips, gehele been in het
gips, geen armen, één arm, prothese
en zo gaat die lijst echt nog, ik denk
wel, 15 of 20 beperkingen verder.
En dan staat daaronder welke achtbaan je
dus in principe wel zou kunnen
of met begeleiding of juist niet.
Daar had ik al best veel rode bolletjes
gezien, wat niet toegankelijk betekent.
Dus toen had ik al zoiets van: volgens mij
gaat dat best tegenvallen.
Ja, ik was wel heel benieuwd
wat ik kon verwachten.
Want ik vind die achtbanen
zelf ook heel leuk.
Als je de formulieren waar je in mag
bekijkt, valt het een beetje tegen.
Gelukkig was ik bij voorbaat al
een beetje,
ja, erop ingesteld dat
ik niet veel zou kunnen.
Maar achteraf viel het me eigenlijk
nog meer tegen dan eerst.
Je krijgt dus als, ja, gehandicapte, om
het zo maar denigrerend te zeggen,
krijg je dus een armbandje om.
Dat jij dus degene bent
die gehandicapt is.
Je moet daar een lijst invullen met jouw
beperking en wat je nog wel of niet kunt
en daarna krijg je een armbandje en mag je
het park in.
Dat armbandje is meer een soort van...
Ja, dat jij dus de faciliteiten van iemand
met een beperking mag, zeg maar.
Dus in het begin dacht ik echt, nou, moet
ik nou echt zo'n armbandje om?
Hè, plak anders een sticker op m'n hoofd
van: hier is de gehandicapte.
Achteraf dacht ik: ja, eigenlijk
is het toch wel een goede oplossing.
Ik dacht: ik ben de enige
met zo'n bandje
maar als je dan in het park loopt zie je
meer mensen en kinderen vooral.
Toen dacht ik: eigenlijk is het
niet zo apart hier.
Lucas is nog gek van alle attracties en
achtbanen, die gaat nog overal in.
Dus ik ging eigenlijk mee...
Ik wilde dan ook mee.
En toen was bijvoorbeeld bij de G-Force,
dat is echt zo'n achtbaan op G-krachten.
Daar staat bij mij een rood bolletje.
Dus ik ging daar niet in.
En toen zei die man, want het was echt
heel rustig die dag, wil jij er ook in?
Ik zeg ja, ik heb rood,
ik mag hier niet in.
"Ik zou niet weten waarom
je hier niet in mag."
Maar ik had zelf zoiets van:
dat moet ik gewoon niet willen.
Het is rood, dus waarschijnlijk doen ze
dat ergens voor.
Dus Lucas ging alleen gelukkig,
ik ben daar niet ingegaan.
Maar achteraf heb ik een mailtje gestuurd
van: wat is het nu, weet je wel?
Je geeft door dat het niet kan,
zij zeggen dat het wel kan.
In die mail zeiden ze dat ik me echt
schrap moest kunnen zetten.
Maar dat gaat niet
met een dwarslaesie.
Dus als ik daarin had gezeten, dan had ik
mezelf nooit schrap kunnen zetten.
MARJOLEIN: Wat heel belangrijk is,
omdat we het er net over hadden,
is dus dat je je van tevoren kan
voorbereiden met duidelijke informatie.
Wat heb je wel kunnen doen?
TAMARA: Nou, de allereerste achtbaan, de
Xpress, platform 13, die was zo leuk.
Ik geloof dat ie vier of vijf keer
over de kop ging.
We gingen een donkere ruimte in, of
nou ja...
Het was al een donkere ruimte en we gingen
een meter of tien verder.
En toen riep Petra:
"we worden dadelijk afgeschoten!"
Ik zei nee, want...
O, er was...
Ze had een tasje en die kon
bij haar voeten blijven liggen.
Dus ik denk ja, dan zal het wel meevallen
met het over de kop gaan
of met het afschieten, want je mag je
tasje gewoon mee.
Ik dacht dat zal wel meevallen.
Dus ja, inderdaad, we gaan tien meter
verder en staan stil...
Ik denk dat we in drie seconden bovenaan
de achtbaan waren, zo hard ging het.
Achteruit, in een kurkentrekker, weet ik
veel waar we allemaal geweest zijn,
dus dat was echt een leuke achtbaan.
Die staat ook vol op groen,
dus daar mag je dan in.
MARJOLEIN: O, dat vind ik wel echt onwijs
stoer hoor, jeetje.
Ik zit hier al een beetje te griezelen
op m'n stoel, maar ik vind het echt stoer.
Ben je dan in de achtbaan
uit je rolstoel gegaan?
TAMARA: Ja. Deze achtbaan was fijn, want
die had dezelfde hoogte als m'n stoel.
Vaak zie je de achtbanen lager zitten, dus
dan echt naar beneden instappen.
Naar beneden is geen probleem,
want je kan jezelf laten vallen.
Maar als je dan terug moet, moet je ineens
een hele hoge transfer maken.
Deze was echt gewoon gelijk aan mijn
rolstoel, dus ik kon doorschuiven.
Dus de rolstoel bleef daar achter en wij
waren na 60 seconden weer terug.
TAMARA LACHT
MARJOLEIN: Ja, maar wel 60 hele snelle
seconden met kurkentrekkers
nou, als ik daarin zou gaan dan ben ik
mijn ogen al kwijt.
Ik heb twee kunstogen.
-Ja, die moet je vasthouden, denk ik.
MARJOLEIN: Ik zeg het altijd, maar nu ben
ik benieuwd of het ook op die lijst staat.
Dat denk ik niet, maar...
-Blind en zeer slechtziend.
Je had erin gemogen.
-Zie, over kunstogen zeggen ze niks...
Maar ik gebruik hem graag als smoesje want
ik durf het eigenlijk gewoon niet.
Je hebt dus deze coole achtbaan gedaan...
-Ja.
MARJOLEIN: Dat was natuurlijk voor jou,
maar ook voor jouw vriendin en haar zoon.
Voor hen was het natuurlijk wel onwijs
cool dat je mee kon daarin.
TAMARA: Ja. Nou had ik geluk, dat vind ik
juist heel fijn, dat zij toch
de achtbaan in gingen
ondanks dat ik niet kon.
Op een gegeven moment zijn we naar de
Piraña gegaan, of ja...
In de Efteling heet het Piraña, hier heet
het dan de El Rio Grande.
MARJOLEIN: Zo'n wildwaterbaan, zo'n rond
bootje, dat je gaat botsen enzo
zo'n bootje bedoel je?
-Ja, die attractie.
Daar mocht ik in, want het was oranje, dus
dan zou ik er met begeleiding in mogen.
Dus ik ga daar naar boven, ik denk hoe
willen zij in godsnaam dat ik daarin ga?
Er staat echt gewoon verlamd onderlichaam
en ik denk: hoe wil je dit doen?
Het was echt een rubberen band om de boot
heen en dan had je nog...
Ik denk alles bij elkaar, 3-4 centimeter
waardoor je dus die transfer moest maken.
Dus ik zeg: maar hoe zien jullie dat?
Dat ik hierin kan?
Ja, nee, zegt ze: 'we kunnen de attractie
wel stilzetten.'
Ik denk ja, al zet je hem stil tot
vanavond vijf uur, ik kom daar nooit in.
Gelukkig gingen Petra en Lucas er wel in,
dus hoefde ik me niet bezwaard te
voelen dat ik er niet in kon.
Zij gingen er alsnog in en hebben een leuk
ritje gehad en ik bleef dan even staan.
Ik vind het dan niet erg.
Ik baal er een beetje van.
MARJOLEIN: Welke attracties heb je nog
meer kunnen doen?
TAMARA: Dat was meer Walibi Play Land,
de Splash Battle,
die was echt gewoon heel leuk.
Dat is ook een waar het oranje staat, maar
daar kun je elkaar met water beschieten.
Dus mensen die langs de kant gaan kunnen
schieten met water,
maar jij zit in een attractie waar je dus
je voorganger nat kunt schieten.
Nou, dus je komt daar echt gewoon...
Zelfs je onderbroek is niet meer droog.
ZE LACHT
Dus, alles was nat.
Alles was... Ja, van alle kanten druipt
het water naar beneden, zeg maar.
Daar zijn we als laatste in geweest.
Dat was gewoon... Ja, natuurlijk...
Een hele leuke afsluiting, of ja,
leuke, natte afsluiting van de dag.
MARJOLEIN: Een leuke, natte afsluiting.
-Ja, zeer zeker.
MARJOLEIN: En ook wel lachen, denk ik.
-Ja, ja.
Zij zijn er nog twee keer in geweest, die
dachten: we zijn toch al nat.
Kom maar op, weet je wel.
Ik ging de tweede keer dan achter staan en
dan zag je echt mensen,
of moeders die tegen hun zoon zeiden:
'Daar komen ze weer aan, maak ze nat!'
Het is ook wel een hele leuke
interactie als je er niet in kan.
MARJOLEIN: Geweldig. Dat is wel fijn voor
de mensen aan de kant,
dat die ook, ten minste, als ze dat
willen, ook nat worden.
Als ze dat niet willen moeten ze even
ergens anders gaan staan.
Dat is ook eigen risico.
Heb je je uit kunnen leven?
TAMARA: Heel de dag.
ZE LACHT
Het begon natuurlijk al met mijn
zelfgemaakte achtbaan op de parkeergarage.
Dus toen was eigenlijk de lol...
Ja, die was er eigenlijk al.
Die is eigenlijk niet meer weggegaan.
Dus wat ik zeg, ik vond het heel fijn dat
Petra en Lucas wel gewoon gingen.
Die gingen wel in de Condor,
waar ik niet in kon.
Dat zij toch gewoon, ondanks dat ik er
niet in kon, een leuke dag hebben gehad.
We hebben het samen gewoon
echt heel gezellig gehad.
We zaten in de auto nog te lachen en het
was echt een hele leuke dag
ondanks dat het veel rood en oranje is.
MARJOLEIN: Ja, dat je veel niet kon.
-Ja, toch een hele leuke dag gehad.
Alleen denk ik niet dat ik heel vlug zeg:
we gaan volgende week nog een keertje.
MARJOLEIN: Wel fijn dat je ondanks dat je
heel veel dingen niet kon
toch een mooie dag hebt gehad, samen.
Dat jullie een fijne dag hebben gehad.
Dank je wel voor dit leuke gesprek.
TAMARA: Graag gedaan en dank je wel
dat ik op pad mocht.
MARJOLEIN: Leuk dat je luisterde naar Leef
je uit,
een podcast van Stichting Audiovisuele
Toegankelijkheid,
mede mogelijk gemaakt door het Bartiméus
Fonds
en geproduceerd en gemonteerd door
Ferry.fm.
Abonneer en beoordeel ons via je favoriete
podcast-app en kijk op
MARJOLEIN EN VOICE-OVER:
LeefJeJUit.nu!
Audiotranscript
VOICE-OVER: Welkom bij... Leef je uit!
(OP MEESLEPENDE FUNKY ACHTERGRONDMUZIEK) MARJOLEIN: De podcast die jouw wereld opent voor eindeloos plezier.
VOICE-OVER: Met Marjolein van den Broek. In deze podcast verkent Marjolein samen met jou films, series, theatervoorstellingen, musicals, musea en nog veel meer vrijetijdsactiviteiten die doormiddel van een kleine aanpassing jouw leven verrijken. Ongeacht je beperking of wie je bent.
VOICE-OVER Attentie, stilte voor de opname.
(STILTE)
Actie!
(OP EEN RUSTIG MUZIEKJE) MARJOLEIN: Welkom bij Leef Je Uit. Vandaag zijn we bij Tamara en zij is in de rolstoel naar Walibi geweest. Op de website hebben ze duidelijk aangegeven wat wel en niet kan als je een beperking hebt. Wij vragen ons af of dit klopt en Tamara heeft het voor ons onderzocht. Welkom Tamara, fijn dat we hier mogen zijn vandaag.
TAMARA: Ik vind het gezellig. Dus...
MARJOLEIN: Wil je jezelf even voorstellen?
TAMARA: Ik ben Tamara Van Laarhoven en ik woon in Tilburg. Ik ben bijna 48 jaar. Ik heb altijd gewerkt als verpleegkundige en zoals heel veel mensen in de zorg heb ik ook last gekregen van mijn rug. Heel medisch traject samengevat was mijn rug versleten en werd ik geopereerd. Er zouden twee wervels aan elkaar gezet worden en hij had beloofd dat ik alles weer zou kunnen; terug de zorg in en ik handbalde heel graag, sporten deed ik heel veel. Dus ik denk nou ja, kom maar op. Maar ja, tijdens de operatie heeft de dokter twee pinnen verkeerd gezet en ben ik dus wakker geworden met een dwarslaesie.
MARJOLEIN: Jee, wat een heftig verhaal zeg.
TAMARA: Ja.
MARJOLEIN: Oké, en jij zit dus in een rolstoel?
TAMARA: Ja, 24 uur per dag. Of nou ja, ik ga wel te bedden hoor, maar gewoon 24 uur per dag.
(ZACHT GELACH)
MARJOLEIN: Ja, nee, dat snap ik. En kun je dan nog in en uit jouw rolstoel komen?
TAMARA: Ik kan een transfer maken als er een stoel naast me staat en als ik me goed kan vasthouden. En wat dan ook dan. Ik heb geen stafunctie dus echt, maar ik schuif echt van stoel naar stoel over. En 's avonds doe ik nog steeds heel graag sporten. Ik ijshockey en ik handbal.
MARJOLEIN: Oh, wat stoer. En hoe doe je dat?
TAMARA: Ja, handbal doe ik gewoon in een sportstoel. Dus daar staan de wielen veel schuiner van. Meestal is dat degene dat ze dan denken, oh ja, dat is echt een sportstoel. En ijshockey doe ik in de sledge. Dus dat is eigenlijk in een soort, ja, ik noem het altijd maar zo'n Hartman-kuipje van de zomerstoel. En dan zitten er bordjes onder waar je echt vroeger op leerde schaatsen, zeg maar. Die zitten dus onder de zitting. En dan van tevoren heb je dus een soort haak en daar kun je mee draaien en mee sturen. En dan heb je van die sticks die hebben we gewoon al van de lopers, maar die hebben we over de helft gedaan. En dan zitten er, ja, pickers lijken het. Wat je bij je kunstschaatsen hebt. Die karteltjes, die zitten eigenlijk aan de onderkant van onze sticks. En daar prikken we ons eigenlijk mee vooruit.
MARJOLEIN: Oké, dus dat gebruik je echt dan op het kunstijs.
TAMARA: Ja.
MARJOLEIN: En volgens mij gaat ijshockey ook best wel hard in mijn beleving.
TAMARA: Ja, maar daar hou ik wel van.
MARJOLEIN: Oh, dat vind ik wel echt super stoer.
TAMARA: Je moet maar niet gaan laten tennissen of zo of badmintonnen. Nee, geef maar gewoon echt maar ijshockey, handballen. Dat je elkaar wel tegenkomt in het veld.
MARJOLEIN: Ja, wat goed. En als we het dan toch hebben over hard gaan...
TAMARA: Ja.
MARJOLEIN: Dan is het bruggetje natuurlijk snel gemaakt eigenlijk naar bijvoorbeeld pretparken. Ga jij graag naar pretparken?
TAMARA: Ja, ik kom uit Tilburg, dus Efteling is bij mij natuurlijk het pretpark. En ook een abonnement van gehad en al die dingen. Dus nee, ik vind altijd een dagje uit, vind ik het altijd leuk. En ik ben, ja, ik ga regelmatig wel op pad, gelukkig nog.
MARJOLEIN: Nou, wat geweldig. En dus ook al voordat je zeg maar je dwarslaesie kreeg, toen ging je ook al veel naar pretparken toe en...?
TAMARA: Ja, ik denk wel dat het voorheen meer was als dat ik nu in een rolstoel zit. Dus lopend ging ik wel meer naar pretparken als wat ik nu doe. Maar ja, ik probeer nog wel altijd wel erop uit te gaan en een leuk dagje te hebben, zeg maar.
MARJOLEIN: En als je nu naar een pretpark gaat, wat heb je dan nodig?
TAMARA: Ja, sowieso is voor mij de website heel belangrijk. Dat ik gewoon eigenlijk op de website kan vinden wat ik tegenkom eigenlijk die dag. Ja, is is bijvoorbeeld bij de dierentuin. Ja, is is die dan zeggen ze ja, we hebben rolstoel plekken voor de auto. Ja, maar hoe ver is die plek nog dan van de kassa af? Ik heb een dierentuin, die heb ik dan getest en dat was gewoon ze zei ze van ja, we hebben invalide plekken. Dan denk ik: die staan dicht bij de ingang, maar dat was een heuvelachtig gebied. Alleen hadden ze dus daar niks van op de website gezet. Dus ik ja, ik ga dan met mijn vader bijvoorbeeld naar de dierentuin of wat dan ook en dan blijkt dat we ineens ja, meer dan 500 meter over een bruggetje moeten of of dat het heuvelachtig is ja, dan kan ik natuurlijk mijn vader die 78 is geworden, gaat daar niet, dus dan moet je eindelijk al met iemand anders naar een dierentuin.
MARJOLEIN: Dus het begint eigenlijk al met goede communicatie op de website en dan als je op de locatie zelf bent, wat heb je nodig om in een attractie te komen?
TAMARA: Ja, eigenlijk goede uitleg. Wat heel fijn is, is bijvoorbeeld de Efteling die zet filmpjes op de website hoe bijvoorbeeld in te stappen bij de Piraña. Wat kom je tegen onderweg en dan kan ik eigenlijk thuis al bedenken van die neem ik mee, weet je wel, dit is echt leuk, want lekker nat worden of weet ik veel wat. Dat lukt me wel en ja, en dat is dus heel fijn. Dus ja, een beetje meer uitleg over een attractie, wat het is en hoe je erin moet, dat zou wel heel fijn zijn. Ja, dat heb ik daar eindelijk wel nodig.
MARJOLEIN: Dus echt goede uitleg. En dat je zeker weet, dit kan ik verwachten en ik kan er veilig in. Veiligheid is natuurlijk ook heel belangrijk.
TAMARA: Ja, heel erg ja.
MARJOLEIN: Tamara, wil je ons meenemen in wat je hebt gedaan?
TAMARA: Ja, heel graag. Ik heb, ik ben vorige week heb ik een dagje Walibi ja eigenlijk mogen beleven vanuit jullie en wat het betekent het om in een rolstoel naar Walibi Holland te gaan. Was een leuke dag. Veel lol gehad. Echt, echt ja, gelachen. Tranen over mijn ogen zeg maar. Het begon al voordat we erin gingen was de de ja, de parkeerplekken zeg maar, die zijn allemaal met grind en ja, dan is er wel eens één grindsteentje dat natuurlijk over de asfalt in ja, op het asfalt ligt. En we waren eigenlijk al met z'n tweeën. Ik ben dus met een vriendin gegaan, Petra en met haar zoon Lucas, die is vijftien en we waren eigenlijk al met z'n drieën zo'n beetje tegen elkaar van oh kijk daar die achtbaan en oh die is vet en die is leuk en dat ik dus eigenlijk helemaal nergens meer op letten waar ik reed en ik rijd dus zo tegen een steentje aan en ik word dus gewoon echt uit mijn rolstoel gelaten. En ik was dus net geopereerd, dus ik dacht alles in die val niet mijn pols niet mijn pols weet je wel dus ja, en mijn elleboog is flink afgeschaafd geweest en ik lag daar echt zo midden op de grond en ik keek hun aan en hun keken mij aan en ik moest lachen dus nou we hadden met z'n drieën eigenlijk al, ja, genoeg gelachen voor heel de dag voordat we binnen waren.
MARJOLEIN: Dus ja, maar ook wel schrikken, maar fijn dat je gelukkig verder... natuurlijk de schaafwonden zijn niet fijn, maar dat met je pols alles goed ging. Ja, maar jij kwam eigenlijk al met een lanceer attractie binnen ja maar zeggen wel fijn dat jullie zo hebben gelachen en dat het allemaal meeviel en dit is weer eens wat anders dan met de deur het huis in vallen nu is het eigenlijk gelanceerd worden in het pretpark dat vind ik wel heel origineel dan gaan we zo meteen horen of je in de achtbaan bent geweest. Nu gaan we naar Ferry met de nieuwtjes van augustus 2024.
VOICE-OVER: Ja Marjolein, vandaag ga ik je vertellen over een prikkelarm bezoek aan het Natuurhistorisch Museum in Rotterdam. Je kan naar het circus gaan, ook als je minder of helemaal niets ziet of hoort.
Maar als eerste een bezoek aan het Bloemencorso in Winterswijk. Want dat is dit jaar echt een spectaculair evenement waarbij je kan genieten van een lange, bonte stoet met schitterende grote en kleine praalwagens met miljoenen dahlia's en muzikaal vermaak. En langs de route staat dit jaar voor het eerst ook een speciale blindentribune met blindentolk. Dit prachtige initiatief zorgt ervoor dat het evenement voor iedereen toegankelijk is en dit jaar dus echt letterlijk door iedereen gezien mag worden.
En dan twee weekenden bomvol nieuw circus, muziek, interactieve spellen, kunst en heerlijk vegan eten. Op beide dagen van Circusbende Festival zijn er voorstellingen met Nederlandse gebarentaal tolk en in het eerste weekend met live audiodescriptie. Dit festival is een feest voor alle zintuigen en zorgt ervoor dat iedereen kan meegenieten van de magie van het circus.
Het Natuurhistorisch Museum in Rotterdam is één van de musea die aangesloten is bij Toegankelijk Museum. Het museum staat en hangt vol met vogels, vissen, reptielen, zoogdieren, schelpen en insecten. Ze faciliteren een prikkelvrij bezoek en hebben onlangs een groep senioren gastvrij ontvangen tijdens een pilot voor hun seniorenrondleiding. Een leerzaam en leuk uitje voor jong en oud.
En tot slot: er zijn een aantal nieuwe tv-series met audiodescriptie via de Earcatch-app of ondertiteling via teletekstpagina 888. Het Vuur van de Friezen met Huub Stapel en Nienke de Jong gaat in op de oorsprong van de Friese identiteit en is nu terug te kijken via NPO Start. Het Jaar van Douwe Bob biedt een kijkje in het leven van zanger Douwe Bob en is wekelijks te zien op zondag om half tien 's avonds op NPO 3. Redding na de ramp, Welmoed Sijtsma ontmoet Nederlanders die ooit slachtoffer werden van rampen. Elke dinsdag om tien over half negen 's avonds op NPO 1. En tot slot is er nog het achtste seizoen van Een Huis Vol. Die is vanaf maandag 19 augustus dagelijks om zeven uur te zien op NPO 1.
Voor meer informatie over alles wat je zojuist hoorde kan je kijken in de beschrijving van deze aflevering. En zijn we iets vergeten? Wil je iets met ons delen? Stuur ons dan een e-mail naar podcast@leefjeuit.nu.
Snel terug naar de Rollercoasters met Marjolein en Tamara.
MARJOLEIN: Toen je er één keer was.
TAMARA: Ja, toen moest het me eigenlijk... Want ik had natuurlijk op de website van tevoren gekeken van waar is er allemaal voor mij? Nou, daar stond echt een lijst aan beperkingen die je had. Ik denk van jeetje, waar zijn hun toch uitgebreid? Weet je wel? Geen benen, verlamd onderlichaam, één been, prothese, onderbeen in het gips, gehele been in het gips, geen armen, één arm, prothese... Dus ja, zo gaat die lijst echt nog... Ja, ik denk wel wel 15 of 20 beperkingen. En dan staat daaronder welke achtbaan je dus in principe wel zou kunnen. Of met begeleiding of juist niet. En ja, daar had ik al best wel veel rode bolletjes gezien. En rood betekent echt gewoon dat het niet toegankelijk is. Dus toen had ik al zoiets van... Volgens mij gaat dat best tegenvallen. En ja, ik was wel heel benieuwd van wat kan ik verwachten? Want ja, ik vind natuurlijk die achtbaan ook zelf heel leuk. Dus ja, het valt een beetje tegen in principe. Als je de formulier al kijkt waar je in mag. Dus ja, gelukkig was ik op voorbaat al een beetje... Ja, erop ingesteld zeg maar dat ik niet veel zou kunnen. Dus maar achteraf viel het me eigenlijk nog meer tegen dan dat ik van tevoren op het lijstje had gezien zeg maar. Je krijgt dus als gehandicapte, om het zo maar denigrerend te zeggen. Krijg je dus een armbandje om. Dat jij dus degene bent die gehandicapt is. Je moet daar een lijst in vullen met wat jouw beperking is. En wat je dus nog wel of niet kunt. En daarna krijg je een armbandje en dan mag je het park in. En de armbandje is eigenlijk meer een soort van... Ja, dat jij dus de faciliteiten van iemand met een beperking mag, zeg maar. Dus in het begin had ik daar echt zoiets over. Nou, moet ik nou echt zo'n armbandje aan? Zo van nou, plak net een sticker op mijn hoofd van hier is de gehandicapte. Dus... Maar achteraf dacht ik van ja, eigenlijk is het toch wel een goede oplossing. Ik had zoiets van ja, ik ben de enigste met zo'n bandje. Maar als je dan eenmaal in het park loopt, zie je er meer mensen of meer kinderen vooral. En dan denk ik van ja, eigenlijk is dat niet zo apart hier. Ik ging op een gegeven moment. Ja, Lucas is nog helemaal gek van alle attracties en alle acht banen. Die gaat gewoon echt overal in. En dus ik ging eigenlijk mee om. Ja, eigenlijk. Ik wilde dan ook mee. En toen, ja, was bijvoorbeeld bij de G-Force of zo. Dat is echt zo'n op G-krachten. En daar staat bij mij gewoon een rood bolletje. Dus ja, ik ging daar niet meer in. En toen zei die man, want het was echt heel rustig die dag. Wil jij er ook mee in? Ik zeg ja, ik heb rood. Ik mag, ik mag hier niet in. Ja, ik zou niet weten waarom dat je hier niet in mag. Dus, maar ja, ik had zelf zoiets van ja, dat moet ik gewoon niet willen. Het is rood, dus waarschijnlijk doen ze het ergens voor. Dus, dus Lucas ging gewoon alleen gelukkig. En ik ben daar niet ingegaan. Maar achteraf heb ik dus een mailtje gestuurd van ja, wat, wat is het nu? Weet je wel? Je geeft rood door dat het niet kan. Hun zeggen van je kan het wel. Achteraf in die mail zei ze dus van nee, je moet je echt schrap kunnen zetten. Maar ja, dat gaat dus niet met een dwarslaesie. En ja, dus als ik daar binnen, als ik daarin had gezeten. Ja, ik had mij natuurlijk never nooit niet schrap kunnen zetten.
MARJOLEIN: Wat dus heel belangrijk is, we hadden het net even over wat heb je nodig? Dus van tevoren dat je kan voorbereiden dat de informatie duidelijk ook op de site staat. En wat heb je wel kunnen doen?
TAMARA: Nou, we hebben de allereerste achtbaan de Express, platform 13. Oh, die was zo leuk. Die was zo leuk. Ik geloof dat die vier of vijf keer over de kop ging en we gingen echt een donkere ruimte in. Of tenminste, het was al een donkere ruimte en we gingen echt een meter of tien verder. En toen riep Petra, we worden dadelijk afgeschoten. Ik zei nee, ik zeg, want wat op? Oh, ze had een tasje bij en die kon gewoon bij haar voeten blijven liggen. Dus ik denk, ja, dat zal wel meevallen met de over kop gaan of met het afschieten. Want jij mag je tasje gewoon bij je hebben. Weet je wel? Ik denk, dat zal wel meevallen. Dus maar echt inderdaad. We gaan tien meter verder. We staan stil. Nou, ik denk dat we in drie seconden bovenop die achtbaan waren. Echt zo hard ging het en zo over de kop en achteruit in de kurkentrekker. Weet ik waar we allemaal geweest zijn. Dus dat was echt een hele leuke achtbaan. En die staat ook gewoon vol groen. Dus dat je daar dus in mag.
MARJOLEIN: Dat vind ik wel echt onwijs stoer hoor. Jeetje, ik loop hier al een beetje te griezelen hier op mijn stoel. Maar ik vind het echt wel stoer. En je bent dan in de achtbaan uit de rolstoel gegaan.
TAMARA: Ja, deze achtbaan was heel fijn. Want die was eigenlijk dezelfde hoogte als mijn stoel. Dus je hoeft heel vaak zie je de achtbanen lager zitten. Dus dan moet je echt een instap naar beneden. Nou, naar beneden is nooit het probleem. Want dan kun je in principe je eigen gewoon laten vallen. Maar als je dan terug moet, is meestal wel. Ja, moet je toch ineens een hele hoge transfer maken. Maar deze was echt gewoon gelijk. Eigenlijk gelijk aan mijn rolstoel. Dus ik kon eigenlijk soort van doorschuiven. En ja, de rolstoel bleef gewoon daarachter. En wij waren na, eh... Ik denk misschien 60 seconden weer terug. Maar ja, maar wel. Hele vlugge.
MARJOLEIN: Hele snelle seconde. Met inderdaad de kurkentrekkers en over de kop. En hoe als ik daarin zou gaan, dan ben ik mijn ogen al kwijt. Ik heb twee kunstogen.
TAMARA: Ja, die moet je vasthouden denk ik.
MARJOLEIN: Precies, ik gebruik het altijd. Maar ik ben benieuwd trouwens nu ook of dat op dat lijstje staat. Met al die bolletjes en al die dingetjes. Dat denk ik niet.
TAMARA: Blind en zeer slechtziend. Jij had erin gemogen.
MARJOLEIN: Kijk over kunstogen zeggen ze niks, ik gebruik hem graag als smoesje, want ik durf het eigenlijk niet. Maar want jij hebt dus deze hele coole achtbaan gedaan. Ja, dat was natuurlijk voor voor jou, maar ook voor jouw vriendin en haar zoon. Ja, Lucas was dat natuurlijk ook wel onwijs cool dat jij mee kon daarin.
TAMARA: Ja, ja, nou had ik geluk en daar vind ik juist heel fijn dat hun toch de achtbaan in gingen. Ondanks dat ik niet kon, want op een gegeven moment zijn we naar de Piraña gegaan. Of ja, in de Efteling heet het Piraña. Hier heet het dan de El Rio Grande.
MARJOLEIN: Ja, zo'n wild waterbaan. Zo'n rond bootje in zo'n wild water dat je gaat botsen en zo. Zo'n bootje bedoel je?
TAMARA: Ja, zo'n die attractie en daar mocht ik dus in, want het was oranje. Dus nou, daar zou ik dan met begeleiding in mogen. Dus ja, ik ga daar naar boven. Ik denk ja, maar hoe willen hun toch dat in godsnaam dat ik daar in ga? Want het staat echt gewoon verlamd onderlichaam en ik denk hoe wil je dit doen? Er was echt een rubberen band om de boot heen. En dan had je nog. Nou, ik denk alles bij elkaar. Drie, vier centimeter. Waar de door je dus je transfer moest maken. Ik zeg ja, maar ik zeg hoe zien jullie dat ik hier in kan? Ja, nee, zegt ze maar we kunnen de attractie wel stil zetten. Ik denk ja, al zet hem stil tot vanavond vijf uur. Ik kom daar nooit in. Dus gelukkig ging dan Petra en Lucas wel erin. Dus dan hoefde ik me niet bezwaard te voelen dat ik er niet in kon. Hun mochten er alsnog in en ja, hun hebben gewoon een leuk ritje gehad en ik bleef daar gewoon even staan. Ik vind het dan niet erg. Ik baal er een beetje van.
MARJOLEIN:En welke attracties heb je nog meer kunnen doen?
TAMARA: Ja, dat was eigenlijk meer Walibi Playland, de Splash Battle. Dus dat is echt ja, die was echt gewoon heel leuk. Dat is ook eentje wat oranje staat. Maar dat is dus dat je dus met water elkaar eigenlijk kunt schieten. Dus mensen die langs de kant staan die kunnen schieten met water. Maar jij zelf zit in een attractie waar je dus je voorganger of weet ik wat ook helemaal nat kunt schieten. Nou, dus je komt daar echt gewoon. Zelfs je onderbroek is niet meer droog. Dus alles was nat. Alles was ja, het druipt van alle kanten, druipt het water naar beneden, zeg maar. Dus daar zijn we als laatste dan in geweest. Ja, en daar ging gewoon. Ja, dat was natuurlijk een hele leuke afsluiting van, hele leuke, maar wel natte afsluiting van de dag.
MARJOLEIN: Een leuke, natte afsluiting.
TAMARA: Ja, dat is heel zeker.
MARJOLEIN: En ook wel heel erg lachen, denk ik.
TAMARA: Ja, ja, Petra en Lucas zijn er nog twee keer in geweest. Want die hadden zoiets van ja, nou zijn we toch nat. Kom maar op, weet je wel. Dus en ik ging nu de tweede keer ging ik dan. Achterstaan en dan zag je echt mensen die tegen de moeder zei of de moeder tegen de zoon zei kom, daar komen ze weer aan, daar komen ze weer aan. Maak ze nat. Dus ja, het is ook wel hele leuke interactie als je er eventueel niet in zou kunnen.
MARJOLEIN: Oh geweldig. Maar dat is wel fijn dat dan ook de mensen die langs de kant staan te kijken, dat die ook tenminste als die mensen dat ook willen, dat ze ook nat worden. Ja, ja, ja. En als ze dat niet willen, dan moet ze even ergens gaan staan natuurlijk. Dat is ook eigen risico. Heb je uit kunnen leven?
TAMARA: Heel de dag. Het begon natuurlijk al met de achtbaan op de parkeerplaats. Die ik zelf gemaakt had. Dus toen hadden we eindelijk ja, was eindelijk al de lol en en en. Ja, die was er eindelijk al en is eindelijk heel de dag niet meer weggegaan. Dus wat ik zeg ja, hun ging ik vond het gewoon heel fijn dat Petra en Lucas wel gewoon gingen. Dus hij die wel in de Condor of weet ik voor wat waar ik niet in kon. Is hij toch gewoon ja, toch gewoon ook ondanks dat ik er niet in kon leuke dag hebben gehad. En ja, we hebben echt gewoon samen het gewoon heel gezellig gehad. We zaten in de auto nog te lachen en en. Ja, het was was echt gewoon heel leuke dag. Ondanks dat het heel veel rood en oranje is dat heel veel niet kon. Ja, heb ik toch... Ja, heb ik echt gewoon een hele leuke dag gehad, al denk ik niet dat ik heel vlug zegt volgende week, we gaan nog een keertje, bij wijze van.
MARJOLEIN: Maar wel heel fijn dat je ondanks dat er dat je heel veel dingen niet kon. Maar dat je toch een hele mooie dag hebt gehad. Ja, samen dat jullie een hele fijne dag hebben gehad. Dank je wel voor dit hele leuke gesprek.
TAMARA: Ja, graag gedaan en dank je wel dat ik op pad mocht.
MARJOLEIN: Leuk dat je luisterde naar Leef je uit! Een podcast van Stichting Audiovisuele Toegankelijkheid. Mede mogelijk gemaakt door het Bartiméus Fonds en geproduceerd en gemonteerd door FERRY.FM. Abonneer en beoordeel ons via je favoriete podcast app en kijk op: Leefjeuit.nu!